Martin & Beatrice
Kiosk Béatrice en Martin
Béatrice (1969)
Martin(1979)
Onze allereerste kiosk is gebouwd voor Béatrice in 2008. Op een uur rijden van Accra ligt Kokrobite, een dorpje aan de zee. Hier is een eenvoudig resort gebouwd, genaamd Big Milly’s Backyard (slaaphutjes, hotel, openlucht slaapplaatsen, restaurants, bar met live muziek en kraampjes met koopwaar). Het is opgezet door een Engelse en biedt werkgelegenheid aan tal van jonge locals die met het verdiende geld hun opleiding kunnen financieren. Door het uitblijven van het toerisme de afgelopen jaren krijgen de jonge ondernemers op het resort het steeds moeilijker om hun hoofd boven water te houden en vertrekken er toch veel naar Accra om de kost te verdienen.
In 2008 ontmoette we Béatrice en de familie waar ze voor moest zorgen. Op het pad naar Big Milly’s Backyard had ze op een plank kralen liggen voor de verkoop. Wij kochten natuurlijk en kwamen in gesprek. Ze bleek samen met haar broer Martin voor haar ouders, gehandicapte broer en haar drie eigen kinderen te moeten zorgen. Béatrice heeft een groot hart en helpt bovendien iedereen voor zover het mogelijk is. We waren onder de indruk van wat ze allemaal al mee had gemaakt maar ook van haar doorzettingsvermogen en blijmoedigheid. Ze wilde dolgraag een kiosk en na het nodige overleg werd deze gebouwd.
Ze verkocht aardig en kon zo haar familie ondersteunen. Toen we echter in 2010 Kokrobite bezochten, was kiosk en Béatrice verdwenen. Navraag leverde op dat haar vader was overleden, zij de enige was die de begrafenis kon betalen en dat zij daarvoor alles had moeten verkopen, ook haar kiosk. Ze zwierf nu over de stranden met een schaal op haar hoofd om zo wat te verkopen en had verder niets meer: terug bij af, hoe triest. We kijken naar haar uit maar verwachten niet haar ooit nog te zien. Hoe groot is de verrassing als opeens een vrouw op ons afstormt en dit Béatrice blijkt te zijn met broer Martin. De wilskracht om er toch weer wat van te maken is nog altijd aanwezig. Overleg!
Er wordt een plaats gevonden voor opnieuw een kiosk. Ze willen alleen maar de planken, de rest doen ze zelf om kosten te besparen. Nieuwe ronde, nieuwe kansen! Bij latere werkbezoeken heeft broer Martin ook handel op het strand opgezet door het verdiende geld uit de kiosk. Hij verkoopt tweedehands kleding en mooie lappen en sjaals. Tot de kleerhangers waarmee de kleding opgehangen wordt, zijn nog zelf gemaakt. Ze kunnen het maar net redden, ook hier heeft de crisis toegeslagen en komen er minder toeristen. Ook blijft de zorg voor familieleden hun achtervolgen.
Een zus heeft een kind verloren, is in diepe rouw en nergens toe in staat; tijdelijk neemt Béatrice de zorg voor dit gezin ook op zich. We maken kennis met deze familie en zorgen voor rijst en olie en kleding voor de kinderen. Leuk nieuws is dat de oudste zoon van Béatrice een voetbaltalent schijnt te zijn en kans maakt geplaatst te worden op een voetbalschool; daar is nu veel hoop op gevestigd!
We voorzien ze van extra koopwaar, kopen kralen en betalen een semester schoolgeld voor de voetballende zoon. Ook hebben we kleding voor hen zelf; ze trekken het onmiddellijk aan en stralen van oor tot oor.
