Gasbedrijfje Kwame
Vanaf ons eerste werkbezoek in Ghana (2008) kennen we Kwame (30 jaar, weet hij zelf ook niet precies). Een bescheiden hardwerkende jongen die er in zijn leven alleen voor staat. Vanaf januari 2011 gaat zowel privé als zakelijk alles mis. Hij heeft met een pick-up een verhuisbedrijfje gestart dat zo goed liep dat hij een werknemer in dienst nam om nog meer uren per dag beschikbaar te kunnen zijn. Deze man gooide verkeerde brandstof in de auto met als gevolg dat de motor het begeeft en even daarna de accu. Hij heeft een Deens meisje leren kennen in Ghana; het wordt heel serieus en hij stopt al zijn spaargeld in een reis naar Denemarken om zijn schoonfamilie te leren kennen. Ook knapt hij zijn huisje helemaal op voor een toekomst samen.
Hij wordt in Denemarken enthousiast ontvangen maar bij terugkomst in Ghana krijgt hij bericht dat zijn toekomstige vrouw het niet meer aandurft de grote stap te zetten naar Ghana te verhuizen. Kwame is ontredderd en heeft geen geld meer. Heel schoorvoetend vraagt hij ons of hij geld kan lenen. Gert Jan (Liz’ vader) ‘ontfermt’ zich over hem en zijn auto kan worden gemaakt. Wij ontvangen voortdurend sms’jes hoe druk hij is. We brengen onze timmerman (Samuel) en Kwame zakelijk bij elkaar; netwerken dus waardoor het beiden wat oplevert. Kwame kan ook het transport verzorgen voor onze scholen en kiosken. Godwin adviseert hem.
Na verloop van tijd krijgen we bericht van Kwame dat hij de auto ingeruild heeft voor een scooter en gasflessen verkoopt en thuisbezorgt bij zijn klanten.De gasflessen staan tussen zijn benen; al snel komt er een kleine pick-up waarin hij meer gasflessen kan transporteren en nu in 2013 heeft hij nog een auto erbij en ook een werknemer in dienst. Hij probeert zoveel mogelijk kennis op te doen over gas en aan zijn klanten voorlichting hierover te geven. Door zijn beleefdheid, betrouwbaarheid en altijd bereid op welk tijdstip ook om gasflessen te bezorgen, is zijn klantenkring zeer tevreden en nog steeds groeiende. Kwame wil zover komen dat hij naast zijn bedrijf een studie over gas kan gaan doen aan de universiteit van Accra. Wij stralen met hem mee als hij ons zijn ‘wagenpark’ laat zien en met zijn werknemer ons iedere keer op staat te wachten als we landen in Accra. Kwame wat zijn we trots op je!
